Ana dilimiz və əlifbamız xalqımızın kimliyini, ruhunu və birliyini ifadə edən müqəddəs milli dəyərlərimizdəndir. Bu dəyərlər bizi sadəcə bir cəmiyyət kimi deyil, minilliklərə dayanan bir millət kimi birləşdirir. Onlar yaddaşımızda keçmişin izlərini qoruyur, bu günü anlamamıza yardım edir və sabaha inamla baxmağımız üçün dayaq olur. Azərbaycan dili, zamanın, tarixlərin, təlatümlü çağların süzgəcindən keçərək bu günümüzə qədər gəlib çıxmış, xalqımızın ruhunu daşıyan müqəddəs bir mirasa çevrilmişdir.
1 Avqust – Azərbaycan Əlifbası və Azərbaycan Dili Günü məhz bu dəyərlərə verilən önəmin, ehtiramın və dövlət səviyyəsində göstərilən qayğının təcəssümüdür. 2001-ci ildən etibarən ümummilli lider Heydər Əliyevin müdrik qərarı ilə bu gün rəsmi şəkildə qeyd olunmağa başlanıb. Bu, sadəcə simvolik bir tarix deyil – ana dilinə olan sevginin qanunvericiliklə təsdiq edilmiş təntənəsidir. Bu tarix həm də bizə xatırladır ki, dil təkcə ünsiyyət vasitəsi deyil, eyni zamanda azadlığın, müstəqilliyin, mədəniyyətin və milli mənliyin rəmzidir.
Azərbaycan əlifbası da dilimiz qədər dəyərli və əzizdir. Müstəqillik qazandıqdan sonra latın qrafikalı əlifbaya keçid, əslində, bir mənəvi qurtuluş, bir kimlik dönüşü idi. Bu addım sırf texniki yox, həm də ideoloji, tarixi və mədəni mahiyyət daşıyan bir qərar idi. Bu dəyişikliklə biz sovet dövrünün dilə vurduğu izlərdən qurtulmağa, öz kökümüzə – türk dünyasına daha sıx bağlanmağa başladıq. Latın qrafikası yalnız bir yazı sistemi deyil, həm də müstəqil düşüncənin, çağdaş milli şüurun simvoludur. Bu gün hər bir azərbaycanlı öz fikrini, dünyagörüşünü məhz bu əlifbanın hərfləri ilə ifadə edir, yazır, oxuyur, düşünür.
Dil və əlifba – hər bir xalqın ruhunun aynasıdır. Onlar bizə haradan gəldiyimizi və hara getdiyimizi göstərən mənəvi bələdçilərdir. Ana dilinə biganə qalan bir millət, zamanla öz köklərindən uzaq düşər, yadlaşar. Halbuki biz tarixən öz dilimizə sığınaraq bir çox çətinliklərdən keçmişik – bu dilin səsləri ilə ağlamış, gülmüş, üsyan etmiş, ümid etmişik. Ana dilini sevmək – vətəni sevmək qədər müqəddəsdir.
Müasir dövr qloballaşma və texnologiya əsridir. İnformasiya axını gücləndikcə, böyük dillərin təsiri altında kiçik dillər zəifləyir. Amma Azərbaycan dili bu təsirlər qarşısında əyilməyəcək qədər zəngin, elastik və canlıdır. Bizim vəzifəmiz bu dili yaşatmaq, onu təhriflərdən, qarışıqlardan qorumaq və gələcək nəsillərə daha saf, daha zəngin şəkildə ötürməkdir. Bu, təkcə müəllimlərin və alimlərin yox, hər bir valideynin, hər bir gəncin və hər bir vətəndaşın borcudur.
Bu dildə Nizami yazıb, Füzuli danışıb, Mirzə Cəlil düşündürüb. Bu dildə xalq mahnıları yaranıb, dastanlar qoşulub, ana laylası oxunub. Bu dilin içində bir millətin ruhu yatır – o ruhu yaşatmaq isə bizim əlimizdədir.
Nəticə etibarilə, Azərbaycan dili və əlifbası təkcə bir vasitə deyil, milli varlığımızın özüdür. Onları qorumaq – tariximizə hörmət, gələcəyimizə isə sədaqətli münasibətdir. Çünki ana dilini yaşadan millət – yaşar, inkişaf edər, gələcəyə inamla irəliləyər.
Musayeva Çinarə,
Yeni Azərbaycan Partiyası Nizami rayon təşkilatının fəalı
